Zajęcia rewalidacyjne są bardzo ważnym elementem pomocy udzielanej dzieciom posiadającym orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego. Zajęcia z zakresu rewalidacji przysługują uczniowi niezależnie od etapu edukacji i rodzaju placówki, do której uczęszcza, a podstawę ich uruchomienia stanowią zapisy w orzeczeniu wydanym przez poradnię psychologiczno-pedagogiczną. Celem oddziaływań rewalidacyjnych jest maksymalizowanie potencjału rozwojowego dziecka. Prowadząc rewalidację, zmierzamy do jak największego usamodzielnienia ucznia i możliwie pełnego jego uczestnictwa w społeczeństwie. Cel ten możemy osiągnąć poprzez:
- rozwijanie mocnych stron dziecka i wykorzystywanie ich jako bazę do dalszej pracy,
- maksymalne usprawnianie najsilniejszych funkcji,
- korygowanie stwierdzonych zaburzeń,
- dynamizowanie rozwoju poprzez wykorzystywanie naturalnych sytuacji i aranżowanie przestrzeni do nabywania, rozwijania i ćwiczenia umiejętności.
W pracy z uczniami z niepełnosprawnościami szczególne znaczenie mają metody umożliwiające uczenie przez działanie i bezpośrednie doświadczanie, wykorzystujące ruch i funkcjonowanie zmysłów. Do takich metod możemy zaliczyć:
- Metodę Ruchu Rozwijającego Weroniki Sherborne – poprzez zróżnicowane zabawy i ćwiczenia pozwala na doświadczanie ciała oraz własnej osoby w relacjach z innymi,
- Programy Aktywności Knillów – rozwijają świadomość ciała oraz kompetencje komunikacyjne,
- Edukacja przez ruch, Gimnastyka twórcza Rudolfa Labana, program Ruch dla Uczenia się – wykorzystując ruch i rytm, rozwijają procesy poznawcze i percepcję,
- metody komunikacji wspomagającej i alternatywnej – pozwalają rozwijać kompetencje językowe i komunikacyjne,
- metody rozwijające percepcję wzrokową i słuchową, np. trening słuchowy, wychowanie słuchowe, - Program Rozwoju Percepcji Wzrokowej M. Frostig – szczególnie ważne w pracy z dziećmi z niepełnosprawnościami sensorycznymi, - metody rozwijające kompetencje społeczne, np. trening umiejętności społecznych, - arteterapia i animaloterapia.
